اثر تغییرات سطح گلوکز خون بر پاسخ درد فرمالینی در موش های سوری

اثر تغییرات غلظت گلوکز خون ایجاد شده متعاقب محرومیت غذایی 24 ساعت، تزریقات داخلی صفاقی انسولین (2 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و گلوکز (2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بر پاسخهای درد ناشی از تزریق کف پایی فرمالین (20 میکرولیتر، 5درصد) در موش های سوری بررسی شده است. تغییرات غلظت گلوکز خون با خونگیری از نوک دم موش ها تعیین شد. تزریق داخل صفاقی انسولین و محرومیت غذایی 24 ساعت میزان گلوکز خون را کاهش و تزریق داخل صفاقی گلوکز آن را افزایش داد. تزریق کف پایی فرمالین یک پاسخ مشخص درد دو مرحله ای با یک مرحله سکون بین دو مرحله ایجاد کرد. محرومیت غذایی 24 ساعت و تزریق انسولین پاسخ درد مرحله دوم را کاهش دادند. تزریق گلوکز پاسخ درد را در مرحله سکون افزایش داد. به نظر می رسد که هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی ممکن است در درد نوروژنیک دخالتی نداشته باشند. هیپوگلیسمی درد التهابی را کاهش می دهد و هیپرگلیسمی با افزایش پاسخ درد در مرحله سکون موجب پردردی می شود.